Photo Diary #64 – Sinterklaas, pakketjes en ziek in bed

Duizend maal sorry dat ik de laatste tijd zo weinig van me laat horen. De datum waarop mijn onderzoek tijdens mijn stage bij DutchCowboys ingeleverd moet worden, komt steeds dichterbij. En de laatste loodjes wegen het zwaarst, toch? Afgelopen week lag ik dan ook een aantal dagen met flinke buikgriep in bed, kreeg ik een paar prachtige pakketjes binnen en ging ik naar de intocht van Sinterklaas. Kijk je met me mee?

Maandag en dinsdag vertrek ik vol goede moed weer richting kantoor. De weekenden heb ik overigens duizend keer meer leren waarderen nu ik veertig uur per week stage loop, maar de weken vliegen ook tien keer sneller voorbij doordat ze zo volgepropt zijn. Outfit of the day: mijn cowboylaarsjes (die ik inmiddels al twee jaar draag en ze zitten nog steeds heerlijk!), broek van Primark, jas van ZARA en tas van Michael Kors.

Dinsdag word ik tussen het werken aan mijn onderzoek door ook nog geïnterviewd over bloggen door een studente Journalistiek. Super leuk, maar wel een beetje ongemakkelijk om voor te camera te verschijnen hoor. Blijft iets waar ik aan moet wennen, maar fijn om op deze manier iemand voor school een handje te helpen.

Wanneer ik dinsdagavond thuis kom staat er een mega grote doos op me te wachten. Wat zou het zijn? Iedere keer wanneer er trouwens pakketjes op me liggen te wachten voel ik me net jarig, blijft iets heel speciaals. The Body Shop stuurde me haar volledig nieuwe kerstlijn op én als kers op de taart ook nog de Fuji Green Tea-lijn. Wauw. Review volgt snel!

Woensdag, SPSS-dag. Please, bij het zien van deze foto schiet de moed me weer spontaan in de schoenen. Ik weet niet wie dit statistiekprogramma uitgevonden heeft, maar ik hoop dat er HEEL SNEL een ander programma uitgevonden mag worden. Voor sommigen zal dit waarschijnlijk veel te herkenbaar zijn (communicatie….), maar voor die lucky bastards die niet begrijpen waar ik het over heb: in SPSS is het de bedoeling dat ik mijn enquête ga analyseren. Uiteindelijk blijkt dat ik de vragen in mijn enquête dus volledig fout gesteld heb, waardoor ik ook geen goede verbanden kan leggen in SPSS. Oke. Wat nu…… Somebody help me….!!!!!

Woensdag ben ik gesloopt na stage, ik voel me moe, slap en futloos en wil eigenlijk niets anders dan slapen. Joost weet me toch een beetje op te beuren en we besluiten om zelf een stroopwafelcake te maken. Niet uit een pakje, maar alle ingrediënten zelf verzinnen en mixen. Het resultaat mag er zijn (lekker!), maar achteraf had ‘ie nog iets langer in de oven mogen staan. Kleine tip voor de volgende keer 🙂

Donderdag ga ik voor het eerst sinds tijden weer naar school, het is vandaag de officiële terugkomdag. Dit betekent dat alle derdejaars studenten die stage lopen bij elkaar komen en tips en tricks met elkaar kunnen uitwisselen. Handig én gezellig om iedereen weer even te zien. Na het douchen schiet er alleen iets helemaal verkeerd in mijn nek, waardoor het naar links bewegen van mijn hoofd niet meer lukt en ik met heel veel nekpijn op de bank beland (en toch nog even kan lachen om mijn kat, die stiekem met zijn poot in mijn water roert….)

Uiteindelijk besluit ik toch te gaan. Het is maar één keer terugkomdag en het zal waarschijnlijk toch wel vanzelf overgaan. Dacht ik. Achteraf blijkt de dag op school een vrij grote flop en had ik veel beter in bed kunnen gaan liggen. Omdat we met tachtig leerlingen in een lokaal met vijftig stoelen gepropt worden, beland ik met een enorm stijve nek op de grond. Geen pretje.

Maar ik heb beloofd dat ik samen met mijn schoolvriendinnetjes nog even een hapje ga eten en ja, daar kan ik natuurlijk niet meer onderuit komen. We lopen richting Happy Italy en ik merk dat wanneer ik mijn nek blijf bewegen, het eens stuk minder pijn doet dan dat ik krampachtig zit.

Uiteindelijk smaakt zelfs mijn pasta niet (hoofdpijn, nekpijn en misselijk) en ik voel me eigenlijk alles behalve lekker. En echt, wanneer ik mijn pasta NIET wegkrijg… dan is er echt iets aan de hand.

Vrijdag lig ik dan ook heel de dag ziek op bed. De pijn in mijn nek is alleen maar erger geworden en ik heb daarbij ook nog een flinke buikgriep opgelopen. Vandaag ben ik dus even niets waard. Tussen alle uren slaap door (ik geloof ook gewoon dat ik het nodig had) weet ik nog wel een paar foto’s uit te zoeken die ik graag als polaroid wil afdrukken.

En er komt een pakketje binnen met mijn nieuwe Balmain-shirt. Jippie!

‘s Avonds houdt Joost me gezelschap en kijken we de laatste aflevering van Expeditie Robinson terug. Ik vind het zo’n leuk programma, maar het is jammer dat mijn favorieten er al uit zijn. Wie denk jij dat er uiteindelijk zal gaan winnen?

Na het terugkijken van de aflevering hoor ik het nieuws over de verschrikkelijke aanslagen in Parijs. Ik heb er geen woorden voor, het is afschuwelijk dat dit soort dingen gebeuren…

Ook zaterdag voel ik me alles behalve lekker. Nog steeds buikgriep, maar mijn nek doet wat minder pijn en is een stuk soepeler. Van Cheapass Zonnebrillen ontvang ik twee dames zonnebrillen, die ik daarna cadeau geef aan mijn twee zusjes. Af en toe ben ik best een leuke zus…

Natuurlijk pas ik de hippe zonnebrillen zelf ook even. Ik heb al veel vragen over de leuke ronde monturen gehad, maar bijna alle zonnebrillen op deze website zijn verkrijgbaar voor minder dan tien euro. Super leuk cadeautje voor op je december-lijstje! 🙂

Toch besluit ik om mijn nieuwe Balmain-shirt aan te trekken en héél even mijn bed te verlaten om naar de sinterklaas optocht te gaan kijken. Joost loopt mee als zwarte piet, en ja, dat kan ik niet missen. Op de rechterfoto kun je zijn lach nog zien, haha.

Op de laatste dag van het weekend besluit ik om spontaan eens te kijken naar een weekendje weg. In januari ben ik klaar met stage en heb ik vrij weinig school, waardoor het een ideaal moment is om er weer eens tussenuit te gaan. In Barcelona ben ik al een aantal keren geweest, maar het blijft een fantastische stad. Of toch Milaan? Of Rome? Wordt vervolgd…

Liefs,
Denise