Amerika #6 – Los Angeles, Venice Beach en Hollywood

Na een heerlijke uitgebreide wandeling over het strand van Santa Monica zagen we de zon langzaam ondergaan. Wat een plaatje! Zoals je ziet is de pier niet bepaald ‘standaard’. De achtbanen, eettentjes en straatmuzikanten zorden voor het perfecte plaatje en een heerlijke avond. Na zonsondergang zijn we een heel stuk doorgelopen langs het strand richting het beroemde Venice Beach. Hier hebben we heerlijk een terrasje gepakt – helaas kreeg ik m’n cocktail niet mee aangezien de 21+ regel erg sterk wordt gecontroleerd.. – en genoten van de avond. Erg opvallend was wel dat naarmate het donkerder werd, de daklozen een plaatsje gingen zoeken om de nacht door te komen. Werkelijk in ieder hoek lag iemand op dozen in elkaar gevouwen. Heftig om te zien!

De volgende dag was het shopdag, yeey! Los Angeles staat natúúrlijk ook bekend om het enorme winkelaanbod en de gezellige pleintjes met de bekendste merken. Na een rondje MAC, Sephora en Abercrombie had ik alleen nog maar een nieuwe short van A&F gescoord. Hm, kon beter! Daarna besloten we om naar Rodeo Drive te rijden en te parkeren in een onwijs luxe parkeergarage. Wat hebben we gelachen, haha! We wilden zelf inparkeren maar dit kon écht niet. Je moest je sleutel namelijk afgeven en dan zouden chauffeurs er voor zorgen dat alles in orde kwam, ideaal maar toch een tikkeltje decadent!

Rodeo Drive is een soort P.C. Hooftstraat maar dan drie keer zo lang en tien keer zo duur. Van Chanel, Louis Vuitton en Prada tot Michael Kors, alles was er te vinden. Na een uurtje kwijlen voor de etalages besloten we om toch maar snel te vertrekken. Niet voor onze portemonnee bestemd! Deze mooie Bugatti kwamen we ook nog tegen. Schijnbaar een onwijs dure auto van 1,8 miljoen euro, wow!

Hollywood it is! Natúúrlijk konden we deze wereldberoemde plaats niet overslaan. Al dagen keek ik uit naar deze stad en al het moois wat er te zien zou zijn. Toen we aankwamen na een uur file – het verkeer in LA is dramatisch! – zagen we op iedere vierkante meter wel een toerist staan. Wat was het ongelofelijk druk! Eigenlijk is Hollywood niet meer dan een ontzettend lange straat met souvenirshops, de Walk of Fame en andere museums etc. Viel toch een beetje tegen!

De Walk of Fame is onwijs lang en op maarliefst 2500 stenen is een ster met een beroemdheid geplaatst! Ik kon niet de hele tijd naar de grond kijken – dan was ik helaas omvergelopen door de duizenden japanners inclusief camera – maar ik heb toch aardig wat bekenden weten te spotten. Helaas bleef het bij bekende sterren op de grond, in real life hoopte ik ook op wat leuks, maar nee. Het was me niet gegund, haha!

Er was ook een stukje waarop verschillende beroemdheden zoals Michael Jackson en Elvis Presley een boodschap in het beton geschreven hadden met de hand- en voetafdrukken. Super leuk!

Dit zijn natuurlijk de állerbekendste foto’s van Hollywood: de letters! Voor dit perfecte plaatje moesten we eerst een paar kilometer een berg oprijden, maar ach. Been there done that! Check!

Het allerleukste in Los Angeles was misschien nog wel de baseball wedstrijd van de LA Dodgers tegen Atlanta. Of course waren we voor LA en compleet met blauw Dodger-shirtje aan zaten we klaar op de tribune. Een wedstrijd duurt gemiddeld wel 3,5 uur, wauw! Maar echt waar, we hebben ons geen minuut verveeld. Tussen het spelen door is het eigenlijk puur entertainment, compleet met cheerleader, dansjes en kisscams! Omdat ik een paar keer op school honk- en softbal gespeeld heb snapte ik de spelregels en eigenlijk is het ontzettend makkelijk te volgen. In het stadion zat trouwens maarliefst 50.000 man. Zo ontzettend veel, echt een hele ervaring en absoluut een aanrader wanneer je in LA bent!

De laatste dag van onze rondreis in Amerika besloten we om het rustig aan te doen. Heerlijk uitwaaien en wat bijbruinen aan het strand van Venice Beach. Ook hadden we een fiets gehuurd om langs de kust te fietsen wat ontzettend leuk was. Het weer in LA is echt perfect. Het hele jaar is het gemiddeld zo’n 23 graden en in de zomer kan het wel oplopen tot 40, heerlijk!

Er moest natuurlijk ook gegeten worden! Op de Santa Monica pier bestelden we een soort Churros, maar dan anders. Eigenlijk een soort taartje wat smaakt naar oliebollen, jummie!

Ik sluit af met een foto met m’n beach cruiser. Wat een heerlijke dag! Doordat het aan het strand af en toe best kan waaien merk je eigenlijk niet dat de zon op je huid brandt. We waren helaas ook redelijk verbrand toen we in ons hotel aankwamen, haha! Ik heb in het vliegtuig dus twaalf uur – ja je leest het goed. Twaalf. Uur! – last gehad van verbrande schouders. Auwtsj!